De dyslexie survivalgids

[DOOR MANDY] ‘Gaat de juf of de meester te snel bij een dictee?’
– De dyslexie survivalgids –

De dyslexie survivalgids

Cover De dyslexie survivalgids

De Dyslexie Survivalgids is geschreven door Annemie de Bondt (in samenwerking met Luc Descamps). Zij is logopediste van beroep en zij heeft kundig haar ervaringen en verhalen vanuit de praktijk in dit boek verwerkt. Het boekje begint met een 5-tal vragen waar mensen met dyslexie regelmatig tegenaan lopen. Na een korte uitleg wat dyslexie inhoudt, worden er meerdere onderwerpen besproken. Het boek is verdeeld in 8 hoofdstukken:

  1. over dyslexie en leerproblemen
  2. gevoelens
  3. hulp zoeken
  4. school
  5. bekende mensen met dyslexie
  6. verhaal van een kind
  7. verhaal van een mama
  8. websites en software

Recensie

Heb jij dyslexie of wil je iemand met dyslexie beter begrijpen? Dan is dit informatieve boek aan te raden! Dit makkelijk te lezen boek geeft je meer inzicht in het onderwerp vanuit meerdere perspectieven. Ik heb dit boek zelf mogen lezen en ik kan vanuit dit boek zeker aanraden vanuit het oogpunt van dyslectische leerkracht.

De 5 vragen van de inleiding slaan op hetgeen waar mensen met dyslexie tegenaan lopen. Ik kon vroeger in ieder geval op alle 5 de vragen antwoord geven en nu vaak nog. Daarmee was mijn aandacht gewekt en voelde ik meteen herkenning. Het boek is fijn geïllustreerd, maar rustig door het kleurgebruik. Daarnaast zijn de letters relatief groot en de ruimte tussen de zinnen maakt dat het makkelijk leest. In het eerste, relatief ingewikkelde hoofdstuk, wordt goed gebruik gemaakt van herhaling.

Aan het einde van het eerste hoofdstuk vind je een vragenlijst met ‘mijn dyslexiekenmerken’. Hiermee wordt heel mooi geïllustreerd dat dit natuurlijk bij iedereen een beetje anders kan zijn.

In het hoofdstuk over gevoelens wordt er ingegaan op gevoelens die bij jou intern kunnen plaatsvinden, doordat je dyslexie hebt. Denk hierbij aan bijvoorbeeld onzekerheid en faalangst. Het valt me wel op dat het allemaal negatieve gevoelens zijn. Ik heb zelf als (dyslectisch) kind lezen wel leuk gevonden en ik herken wel wat van de gevoelens, maar zeker niet zo extreem als ze hier beschreven staan. Een dyslectische leerling uit mijn klas herkende zich wel heel erg in deze gevoelens.

Sterk aan dit boek vind ik dat ieder hoofdstuk afsluit met een quiz, vragenlijst of mopjes. Hierdoor zie je een duidelijke overgang naar een nieuw hoofdstuk en dit houdt de inhoud luchtig. Maar er wordt ook zeker de boodschap overgedragen dat je hulp kan en mag zoeken. Je bent niet de enige en je kunt niks doen aan het feit dat je dyslexie hebt. Wel zul je een manier moeten vinden om ermee om te gaan, want het is blijvend voor de rest van je leven.

De lijst met suggesties over hulpmiddelen en tips die je op school kunt krijgen en gebruiken, is fijn om kinderen mee te kunnen laten denken in het proces. Hierdoor kunnen ze echt op zoek gaan naar wat voor hen helpend is en wordt het jouw zoektocht naar: ‘Hoe leer jij het beste met dyslexie?’.

Waar moet je op letten? Dit boek is Vlaams, waardoor de AVI’s niet helemaal overkomen met de Nederlandse AVI’s. Dit is dus goed om even met het kind te bespreken, zodat zij dit snappen. Verder is het een fijn, overzichtelijk boek, met veel informatie op een voor kinderen begrijpelijke manier geschreven.

Je kunt dit boek in korte stukken of in één keer helemaal uitlezen. Ik vond het interessant genoeg om in één keer uit te lezen. Ik heb bepaalde secties wel in de klas voorgelezen. Kinderen reageerden erg positief en ik heb echt genoten van het klassengesprek dat daarop volgde. Begrip voor waarom de juf regelmatig tijdens dictees extra vaak het antwoord checkt. Begrip naar een leerling die altijd langer doet over haar toetsen en waarom deze leerlingen geen onverwachte beurten krijgen. Kortom een bruikbaar boek voor kinderen met dyslexie, ouders, leerkrachten en ook voor in de klas.

Met dank aan Uitgeverij Pica voor het toezenden van dit recensie-exemplaar.

Als je meer wilt weten over dyslexie op school dan heb je misschien iets aan de andere blogs die ik heb geschreven over dyslexie, vanuit mijn ervaring als dyslectische leerkracht:

Vergelijkbare artikelen